Onze eerste week in Afrika

Lieve vrienden en familie,

Ondertussen zijn we alweer ruim een week in Malawi en wordt het tijd jullie een update te geven over onze belevenissen tot nu toe. Onze vluchten zijn voorspoedig verlopen. We hebben ons goed vermaakt met het kijken van slechte films, kletsen, uitgebreid vliegtuigeten en dommelen op drie stoelen ivm redelijk lege vliegtuigen. Op het vliegveld van Johannesburg en Blantyre verbazen we ons over de vriendelijke houding van het personeel die ons prijzen over onze 'mooie lach die bevroren harten doet smelten'. We worden opgepikt door Mary, de host van onze airbnb voor de eerste dagen. Een ontzettend betrokken, vriendelijke Ierse expat die 35 jaar geleden naar Malawi is gekomen in de tussentijd drie Montessori nursery scholen heeft opgericht en nu als verpleegkundige werkt op vrijwillige basis in een ziekenhuis in Cape McClear. Onder het genot van een vers mandarijntje rijden we naar haar prachtige villa met zwembad in de tuin en rondom lopende veranda. Onderweg verbazen we ons over het échte Afrika dat we aan ons voorbij zien gaan: iedereen te voet/op blote voeten, kindjes met kleurige doeken op de rug gebonden van moeders met manden/vazen/kannen/emmers op hun hoofd balanserend, golfplaten daken op lemen hutjes, marktjes langs de weg met opgestapelde groenten in alle kleuren en veel volgestouwde minibusjes die ons tegemoet komen. We worden verwelkomd door Patricia, de huismeid, die samen met de twee night gards en de tuinman deel uit maakt van het personeel van Mary. Zij leidt ons de volgende ochtend rond op de Montessori nursery school Mary Pop-Ins voor kinderen tussen de 1 en 5 jaar oud, die naast de villa gelegen is. Het wordt een dolle boel met 50 kids die zich allemaal aan ons opdringen, graag Mirtes haar willen aaien en staan te springen om een foto te mogen maken met de camera ("Me! Me! Me!"). Uiteindelijk eindigen we in een kring op de grond van een van de drie klaslokalen en zingen het komende half uur Engelse liedjes zoals: 'Old McDonald had a farm', 'Head, shoulders, knees and toes', 'The wheels of the bus' etc. Fantastische ochtend!

's Middags doen we inkopen bij de Shoprite, een mega supermarkt, waar we opeens niet meer de enige blanken zijn. ;) We slaan rijst, linzen, blikgroenten, brood en water voor de komende vier dagen die we zullen doorbrengen in Mount Mulanje. We zullen namelijk een meerdaagse hike gaan maken in de bergen, gedeeltelijk samen met Sofia, Jette (twee Utrechtse geneeskunde studenten die hun coschap Sociale Gnk in Blantyre lopen) en de Amerikaanse Amelia. Zaterdagochtend worden we met wat moeite met een backpack en twee grote, gevulde rugzakken samen met nog minstens 15 anderen in een minibusje gepropt, die eigenlijk bedoeld is voor zo'n max 10 personen. Twee uur later bereiken we het busstation Mulanje, waar Amelia, Sofia, Jette en onze gids Harry ons staan op te wachten, waarna we samen met z'n zessen in de laadbak van een pick-up stappen voor de rit naar het begin van de berg. Al hobbelend en half uit de laadbak stuiterend rijden we over een onverhard weggetje langs uitgestrekte theeplantages naar Likhubula, waar onze hike zal beginnen. Het wordt een prachtige dag met schitterende uitzichten, warm zonnetje, zo af en toe wat pittige klimpartijen, leuke gesprekken, lunch op een rots met uitzicht op een watervalletje, Malawianen die met grote takkenbossen op hun hoofd ons op blote voeten afdalend tegemoet komen en een fijn relax momentje voor onze voetjes bij een fris bergmeertje. Vier uur later bereiken we het kleine hutje France Cottage (1900m) dat er van de buitenkant goed verzorgd uitziet met rode bloemen voor de deur en lichtblauwe luiken, maar binnen ontzettend primitief is met vieze dunne matrasjes op krakkemikkige houten (stapel)bedden en geen elektriciteit.

We koken ons rijstprutje voor die avond op een houtvuurtje en brengen de rest van de avond buiten door bij een knapperend kampvuur onder een uitgestrekte sterrenhemel, terwijl we Nederlandse liedjes zingen, Malawiaanse liedjes leren en elkaar vermaken met (grappige) spookverhalen ("Leeet me show you what I can do with my whiiiite long fingernails and my ruuuby red lips..."). Door de kou doen we die nacht helaas geen oog dicht, maar staan we desondanks fris en fruitig naast ons bed om 04.55u voor een, helaas falende, zonsopgang. Na het ontbijt zwaaien we Jette, Sofia en Amelia uit, die terugkeren naar Likhubula om de volgende dag weer met coschap te kunnen starten. Wij trekken verder de bergen in met gids Harry en onze porter Chiku richting de hoogste berg van Malawi: Sapitwa (3002m, ook wel genoemd: Don't go there...). Het wordt wederom een mooie klim die eindigt bij de Chisepo hut op 2565m met een wijds uitzicht over de hele vallei. Helaas kunnen we de top niet beklimmen vanwege de regen die op het moment van aankomst bij de hut start en brengen we de dag door met het leren koken van msima (dé lokale maaltijd die wordt gegeten met lunch én avondeten, bestaande uit een soort deeg van water en maisbloem die wordt gegeten door er met de handen een balletje van te draaien en die vervolgens te dopen in een saus van ui en tomaat en bijvoorbeeld gedroogde vis), het leren van wat woordjes chichewa en een frisse 'douche' met een teiltje lauw water op de veranda. 's Avonds begint het flink te stormen en trekken we ons terug in onze ruime, lege hut met in het midden een openhaard, waarin we op een knapperend vuurtje opnieuw een prutje koken en vervolgens water voor thee. Bij gebrek aan een kopje wordt dat het groenteblik, wat tevens diende als opscheplepel en maken we thee van een zelfgeplukt munttakje. We zijn zelf erg tevreden met onze overleving/creatieve skills, haha. 's Avonds spelen we heel wat potjes (Malawiaans) pesten met Harry en Chiku en verbouwen we daarna de hut om onszelf te beschermen tegen de wind die door alle kieren van de hut giert. We kruipen vervolgens samen in één slaapzak voor het vuur met daarover heen alle dekens. Lekker snuggelen, hopelijk houdt het ons warm!

De storm heeft de hele nacht geduurd, maar de volgende ochtend is het gelukkig droog, van ons uitzicht is echter niet veel meer over (cloudy!). We lopen de hele dag in de wolken, dus veel uitzichten krijgen we niet te zien. We gaan van klauteren (en glijden) over de rotsen naar wandelen over primitieve, halfvergane houten bruggetjes naar hiken door mysterieuze rain forest like surroundings. We eindigen op 2350m hoogte bij de Lichenya hut en eigenen ons de kamer met het haardvuur toe (Het recht van de sterksten!:p). We leren van de mannen het Malawiaanse spel Bao, waar Mirte als grote winnaar uit naar voren komt, wat ze echter niet meteen door heeft. "You eat mine, I eat yours??" De laatste dag is het weer opgeklaard en maken we een pittige afdaling, waarbij we onderweg van een welverdiende pauze bij een mooie waterval genieten. Beneden in het dorp neemt Harry ons mee via de lokale markt naar zijn winkeltje, waar we van hem allebei een eigen gemaakt ciderhouten bakje krijgen. Met de bicycle taxi overbruggen we vervolgens de 10 km zandweg van Likhubula naar Mulanje town, waarbij wij als echte Dutchies de bicycle taxi drivers achterop nemen. Een en al hilariteit, toegejoeld door de lokale bevolking in de dorpjes en theeplantages die we passeren.

Vandaag hebben we afscheid genomen van Mary en Patricia, waar we de afgelopen twee nachten nog hebben doorgebracht. Met de minibus zijn we in Zomba gearriveerd, waar we een bridge vriendin van Mary hebben opgezocht, die hier in een grote boerderij op het plateau woont. We krijgen een rondleiding door de grote prachtige tuin en stallen, aaien de paarden en koeien terwijl de vijf honden om onze benen dollen. Door haar kleinzoon Malcolm (die even oud is als wij) worden we later in de middag in zijn fourwheeledrive over het plateau naar diverse uitkijkpunten gereden. Morgen zullen we de tabaccofarm van zijn ouders bezoeken in een dorpje in de buurt van Zomba, waarna we zaterdag ons aan de lange tocht naar Cape McClear aan Lake Malawi gaan wagen!

We houden jullie op de hoogte!

Liefs, Nanda en Mirte

Ps. We hebben wat problemen met het uploaden van de foto's in het verhaal helaas, maar de foto's van deze blog zijn terug te vinden in het mapje foto's.